Stefan Jerzy Dziedzic  urodził się 15 października 1927 w Zakopanem,

  uprawnienia przewodnika tatrzańskiego uzyskał w 1975 r., chociaż już w 1951 został zastępcą sekretarza w pierwszym Zarządzie świeżo powołanego Koła Przewodników Tatrzańskich w Zakopanem.

  Ukończył ekonomię, uzyskując w 1963 tytuł magistra w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie.

   Od 1967 do 1972 był kierownikiem produkcji w wytwórni nart w Szaflarach, w latach 1973–1974 kierownikiem oddziału PTTK Foto-Pam w Zakopanem, a w latach 1974–1986 dyrektorem Hotelu „Juventur” w Zakopanem. W 1986 rozpoczął pracę w Wiedniu jako przedstawiciel Orbisu i dyrektor Ośrodka Informacji.

  W 1970 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był zastępcą członka plenum Komitetu Miejskiego partii w Zakopanem. W latach 1980–1985 pełnił mandat posła na Sejm PRL VIII kadencji w okręgu Nowy Sącz. Zasiadał w Komisji Oświaty i Wychowania, Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej, Komisji Handlu Zagranicznego, Komisji Polityki Społecznej, Zdrowia i Kultury Fizycznej oraz w Komisji Współpracy Gospodarczej z Zagranicą i Gospodarki Morskiej.

  W 1947 został mistrzem Polski w kombinacji norweskiej. Dwukrotnie brał udział w igrzyskach olimpijskich: w 1948 w Sankt Moritz oraz w 1952 w Oslo. W Sankt Moritz brał udział w zawodach w narciarstwie klasycznym. Zajął 38. miejsce w biegu na 18 km oraz 20. miejsce w kombinacji norweskiej. Zajął też 10. miejsce w drużynie podczas sztafety 4 × 10 km. Po wykryciu nadwyrężenia mięśnia sercowego i arytmii w 1949 zdecydował się przejść na narciarstwo alpejskie. W 1950, reprezentując AZS Kraków, zdobył mistrzostwo Polski w zjeździe oraz w kombinacji alpejskiej. Na igrzyskach w Oslo zajął 22. miejsce w zjeździe, a w slalomie gigancie uplasował się na 38. pozycji. Brał udział także w slalomie specjalnym, jednak z 71. czasem odpadł po pierwszym przejeździe. W 1954 na ostatnim treningu przed mistrzostwami świata w Badgastein złamał nogę. Rehabilitacja trwała sześć miesięcy, ale nie powrócił do pełnej sprawności. Przyjął propozycję objęcia stanowiska trenera kadry narodowej kobiet w konkurencjach alpejskich i przygotował je do igrzysk olimpijskich w 1956. W 1957 ponownie zdobył tytuł mistrza Polski w zjeździe, w barwach AZS Zakopane. W klubie tym po zakończeniu kariery był także trenerem (1951–1966).

   W latach 1945–1948 należał do klubu Harcerski Klub Narciarski Zakopane, a następnie w latach 1949–1968 do AZS Zakopane.

Odznaczony:

Złoty Krzyż Zasługi (1978)

Medal Komisji Edukacji Narodowej

Medal 30-lecia Polski Ludowej

Zasłużony Mistrz Sportu

Kalos Kagathos (1985)

  Zmarł 30 lipca 2006 roku, został pochowany w rodzinnym grobowcu na Nowym Cmentarzu w Zakopanem.

 Fot. Z Ośrodka Dokumentacji Tatrzańskiej, Archiwum Paryskich.

Lit.:
Odszedł Stefan Dziedzic, portal skijumping.pl z 2 sierpnia 2006

Legendy polskiego sportu, cz. 1 Białe szaleństwo, Aniela Tajner, fundacja „Gloria Victoribus”, 1991, s. 26–28

Leksykon olimpijczyków polskich 1924–2006, Fundacja Dobrej Książki, s. 591–592, ​ISBN 978-83-86320-10-3​

Profil na stronie Biblioteki Sejmowej

http://www.udyomedia.pl/def-Stefan_Dziedzic.html