Alina Maria Kaszyn z d. Bałabuszyńska urodziła się 7 marca 1919 r. w Warszawie,
uprawnienia przewodnika tatrzańskiego zdobyła w 1951 r., jako trzecia kobieta (po Zofii Radwańskiej-Paryskiej i Róży Drojeckiej), przewodnikiem II klasy została w 1964 r. W 1948 r. zdała egzamin na kierownika wycieczkowego, a rok później na instruktora turystyki tatrzańskiej.
W latach 1953-1976 brała udział w pracach Komisji Rewizyjnej Koła Przewodników Tatrzańskich w Zakopanem, od 1958 aż do 1985 r. prowadziła bibliotekę tego koła.
W 1946 r. wstąpiła do PTT.
Od 1949 r. była członkiem Klubu Wysokogórskiego w Zakopanem (legitymacja nr 00020).
12 lutego 1956 r. złożyła przyrzeczenie ratownicze i, jako ochotnik, została członkiem Grupy Tatrzańskiej GOPR. Uczestniczyła w ok. 15 akcjach.

Jaki sanitariuszka brała udział w Powstaniu Warszawskim, po wojnie zamieszkała w Zakopanem. Z zawodu laborantka fotograficzna, pracowała jednak przez wiele lat (1949-1974) jako kasjerka w PKL Kasprowy Wierch.

Od 1946 r. dużo chodziła i wspinała się w Tatrach, zarówno latem jak i zimą. Do jej częstych towarzyszy należeli: Paweł Vogel, Eugeniusz Strzeboński, Ludwik Ziemblic, Jadwiga Brydówna, czy Władysław Habil.
Jej aktywność górska dotknęła także jaskiń, była m.in. w Lodowej w Ciemniaku, w Zimnej i Niżnej Kasprowej.

Zmarła 23 czerwca 2000 r., pochowana została na cmentarzu przy ul. Nowotarskiej.

Alina Kaszyn i Zofia Stecka

Fot.1. Z Ośrodka Dokumentacji Tatrzańskiej, Archiwum Paryskich.

Fot. 2. Z archiwum Apoloniusza Rajwy

Fot.3. Z archiwum KPT Zakopane.