Wysokogórscy przewodnicy tatrzańscy wspinają się wraz ze swoimi klientami na drogach o charakterze taternickim. Nasza oferta obejmuje łatwe i trudne wspinaczki na skalnych i lodowych ścianach Tatr Polskich oraz (na podstawie posiadanego EPC) Tatr Słowackich. Klienci w obecności wysokogórskich przewodników tatrzańskich mogą pokonać znane ze swej ekspozycji granie tatrzańskie np. Grań Fajek, Grań Kościelców, Mięguszowieckich czy Wideł. Dla osób, które nie poszukują aż takich emocji z pewnością istotna będzie informacja, że wysokogórscy przewodnicy tatrzańscy prowadzą także klientów na niedostępne znakowanymi szlakami wierzchołki tatrzańskie np. Mnich, Zadni Mnich, Mięguszowiecki, Żabi Wyżni, Żabi Mnich, Zadni Kościelec, Gerlach, Lodowy, Łomnica, Pośrednia Grań, Durny Szczyt.

W zimie poza wchodzeniem na szczyty i prowadzeniem na klasycznych drogach wspinaczkowych przewodnicy tatrzańscy wspinają się także z klientami na lodospadach. Większość przewodników wysokogórskich posiada uprawnienia narciarskie i prowadzi także wysokogórskie wyjścia narciarskie śladami klasycznych narciarskich „wyryp”(Zawrat, Krzyżne, Szpiglasowa Przełęcz, Barania Przełęcz, Czerwona Ławka), a także trudne zjazdy z tatrzańskich szczytów i przełęczy (Rysy i Niżnie Rysy, Niebieska Przełęcz, Kozi Wierch itp.). Podczas wyjść i wspinaczek przewodnicy uczą technik wykorzystywanych w górach oraz przekazują szereg informacji, podwyższających umiejętności prowadzonych klientów. Przewodnicy zapraszają również na szkolenia z zakresu turystyki wysokogórskiej i bezpieczeństwa lawinowego. Zachęcamy zatem do korzystania z usług specjalistów. W naszej obecności, możecie Państwo rozwijać swoje umiejętności w szerokim zakresie lub po prostu zrealizować planowany cel górski.

* – Nazwę „wysokogórski” przewodnicy tatrzańscy promują w związku z szykującymi się zmianami prawa w naszym kraju, których konsekwencją będzie likwidacja nierozpoznawalnych dla klientów klas przewodnickich i docelowo podział przewodnictwa na dwa typy/rodzaje – górskie i wysokogórskie. W wyniku szeregu konsultacji jakie przeprowadziło Ministerstwo, także w ramach zintegrowanego systemu kwalifikacji, wszystkie środowiska przewodników górskich w Polsce (beskidzcy, sudeccy, tatrzańscy) skłaniają się do likwidacji klas przewodnickich. Głównymi powodami decyzji są; słaba rozpoznawalność dla klientów, brak odniesienia do nazewnictwa, które wykształciło się na świecie oraz trudności z międzynarodowym uznawaniem uprawnień. Jednocześnie brakuje w naszym kraju czytelnego podziału na dwie odmienne, funkcjonujące na świecie – formy przewodnictwa: górskie i wysokogórskie.